Wojciech Borecki należał do optymistów już przed rozpoczęciem rundy rewanżowej. Wtedy jednak nie wszyscy jego słowa traktowali poważnie. Tymczasem tuż przed półmetkiem wiosny sytuacja znacznie się zmieniła. Jeszcze nie o 180, ale o 90 stopni już na pewno.

SPORT: W dwóch ostatnich meczach zespół zdobył sześć punktów. W efekcie coś w pańskim myśleniu się zmieniło?

Wojciech Borecki: Zmieniło się o tyle, że z dużego optymizmu, jaki był we mnie odkąd tutaj przyszedłem, zrobił się optymizm jeszcze większy.

Te dwa zwycięstwa mogą stanowić przełomowy moment w walce Podbeskidzia o pozostanie w ekstraklasie?

Wojciech Borecki: Przełomem bym tego nie nazwał. Ale konsekwentną realizacją wszystkich założeń. Dzięki temu wygraliśmy z Ruchem i Górnikiem. Chciałbym jednak zaznaczyć, że nadal jesteśmy na piętnastym miejscu w tabeli i mamy stratę punktową do zespołów znajdujących się wyżej.

Słychać zadowolenie w pańskim głosie, ale jest ono jednak dalekie od entuzjazmu.

Wojciech Borecki: Jest radość, ale euforii nie ma. Zresztą zawodnicy otrzymali zakaz okazywania entuzjazmu. Tuż po meczu w Zabrzu rozmawiałem pod szatnią z trenerem Czesławem Michniewiczem. Niech pan zgadnie o czym rozmawialiśmy?

Nie zaryzykuję.

Wojciech Borecki: Meczu z Górnikiem w ogóle nasza rozmowa nie dotyczyła. Doszliśmy szybko do takiego samego wniosku. Nadchodzące spotkanie z Bełchatowem będzie dla nas najtrudniejsze spośród wszystkich dotychczasowych.

Ale przecież zagracie z ostatnim zespołem w tabeli, który jest już praktycznie zdegradowany.

Wojciech Borecki: I właśnie dlatego będzie to dla nas ciężki mecz. Bełchatów to zupełnie inny, młody i nieobliczalny zespół. Jeśli chodzi o przesądzanie spadku tej drużyny, to jestem od tego jak najdalszy. Po wygranej Ruchu, właśnie w Bełchatowie, przeprowadziłem kilka rozmów, których tezą główną było pewne utrzymanie Ruchu. A w niedzielę okazało się, że zespół ten ma nad nami nadal tylko siedem punktów przewagi.

Pan, jako były trener, ma zapewne pewne przemyślenia dotyczące gry Podbeskidzia w ostatnich meczach.

Wojciech Borecki: Jupitery zwróciły się w kierunku Roberta Demjana. Oczywiście, to wielka indywidualność. Jest numerem jeden, jeśli chodzi o ofensywę naszego zespołu. Ale chciałbym również zaznaczyć, że mamy naprawdę solidny zespół, co pokazały dwa ostatnie mecze. Dużo pewności w obronie daje Bartek Konieczny. To udziela się kolegom.

Wywołał pan temat Roberta Demjana, który ostatnio jest bardzo żywy. Jak będzie? Słowak zostanie w Podbeskidziu?

Wojciech Borecki: Zimą prowadziliśmy rozmowy z jego menedżerem. Wtedy jego oferta była nie do zaakceptowania. Obiecuję jednak, że zrobię wszystko co w mojej mocy - po przedyskutowaniu kwestii finansowych z radą nadzorczą - aby Demjan został w Podbeskidziu.

W czerwcu kończy mu się kontrakt, a zainteresowanych pozyskaniem go nie brakuje...

Wojciech Borecki: Docierają do nas pewne sygnały, ale wiem też - bo mam kontakt z prezesami klubów - że żadne konkrety w tej sprawie nie padły. Sam zawodnik podkreśla, że skupia się na jak najlepszej grze dla Podbeskidzia. Bardzo chce pomóc w utrzymaniu.

A może właśnie od tego uzależnia swoje pozostanie pod Klimczokiem?

Wojciech Borecki: Robert jest człowiekiem, który nie ogląda się na nic, tylko walczy. Ten cały szum wokół niego to sprawa dla niego samego drugorzędna.

Przypomina się zeszły sezon i sprawa Sylwestra Patejuka. Oczekiwania były wręcz identyczne, a tymczasem zawodnik ten spod Klimczoka czmychnął.

Wojciech Borecki: Myślę, że nie powinno się uogólniać i nie przesądzać sprawy. Jeśli w styczniu podejmowałem temat rozmów z nim, to świadczy jedynie o tym, że już wtedy bardzo zależało mi, aby u nas został. Myślę, że to obecnie inna półka, niż Patejuk w zeszłym sezonie. Dlatego też jest on pierwszą osobą w zespole, z którą chciałbym przedłużyć umowę. I tego będę się trzymał.